sen değilsin sanki..

çok yanlızsın dimi?

yokmuşsun artık hayatımda,
öyle mi?

bırak artık inadı..

ne var bu kadar uzatacak?

ne halin varsa gör.
ben de içiyorum o zaman.

sigara yakmaya gittim.
bye

var mısın?

yeniden tanımayalım birbirimizi,
bırak olduğumuz yerde kalalım.
çok vaktimiz yok yaşamaya,
ve çok vaktimiz yok tutunmaya,
bu dünyaya..
ama yaşayalım,
birlikte yaşayalım,
ama tutunalım dünyaya,
birlikte tutunalım..
var mısın?

tıpkımsın

bıktım insanlardan,
dünyevi zevklere adanan hayatlardan,
bıktım duygusuzlardan.
ben biliyordum işimi
insanlar aptaldı, yaşayıp gidiyordum işte..
inanmıyordum hiçbirşeye,
yumuyordum gözlerimi,
umursamıyordum dünyayı..
sonra bir gün,
biri karşıma dikildi..
farkettirmeden yaptığım her şeyin farkında olan biri..
ben dünyayla oyun oynarken,
çevirdiğim oyunları bir bir yüzüme vuran biri..
insanlar aptal derken,
benden daha akıllı olan,
asla kandıramadığım, beni korkutan biri..

korktum senden
tıpkımdın,
en az benim kadar kirli,
yine en az benim kadar kadar da masumdun..
ne yapardım ki?
kaçmaktan başka..
girsen hayatıma,
açık seçik yaşayacaktık
hiç saklımız olamayacaktı,
senden birşey saklayamazdım çünkü..
göze alır mıydım?
yoksa karartır mıydım gözlerimi?
cevap veremiyordum;
ne kendime, ne de sana..
herkes konuşuyor, konuşuyordu..
kulaklarımı tıkıyor, hiçbir şey duymuyordum
hiçbiri tanımıyordu oysa seni..

bir ben bilirdim seni;
tıpkımdın,
ama korkuyordum senden..

git diyemezdim sana,
tıpkımdın,
asla vazgeçemezdim senden..

sana kendimi anlatamadığımı sanmıştım, ne kadar da yanılmışım.
beni anlayan tek kişiymişsin oysa..

ama kal de..

uzun bi soluk aldı ve başladı düşünmeye genç çocuk...
bitsin bu bekleyiş, dedi içinden..
bitsin..
sonra biraz bekledi ve..
uzun bi soluk daha aldı ve başladı konuşmaya genç çocuk...
sonra tekrar, bitsin bu bekleyiş, dedi haykırarak!
genç kıza..
bitsin.
ya tut ellerimden kabul et beni hayatına,
ya da bırak artık ellerimi,
bakmaya çalışırım ben yoluma.

yanlızdı çocuk,
hiç olmadığı kadar yanlızdı..
yanlış kurmuştu dostluklarını,
yanlış seçmişti sevgilerini.
yanlızdı çocuk..
istiyordu onu,
aynı bir sevgili gibi sıcak,
aynı bir dost gibi sadık.
biliyordu,
zordu...

üzgündü genç kız..
bilemedi çocuğa ne diyeceğini,
diyemedi!
git diyemedi çocuğa..
dursun istiyordu yanında,
kalsın istiyordu kollarında...
yanlış kurmuş hayalerini kız,
yanlış tanımıştı insanları..
güvenemedi çocuğada
korkuyordu belli ki..
kalda diyemedi..

gitmek zorunda artık çocuk,
daha önce çok yaptı bunu..
tutunamadı yine hayata..
tutturamadı yine dikişi..
beceriksizliğiyle kaldı yine,
gitmek zorunda.

kaçır beni

hiçkimse gibi olamıyorum

herkes gibisin ha?

sıkılmışmış..

bitti..

ben de anlamıyorum kendimi,
mazideyim ben
mazilerdeyim daha doğrusu
birini unutsam diğerini hatırlıyorum
karanlık bir perdeye sarmalanmışım,
çıkamıyorum içinden..
sandığın kadar masum değilim,
herkese bir parçamı bırakmışım
sana göre değilim ben..

yine ay gidince değişti herşey..
yine ayla bıraktı gecede ümidini bu beden..
ve yine ayın rengiyle soldu hayaller..

"anlamıyorum seni"

yine ay..

ay bu gece çok güzel
bi garip sarı, sanarsın altından
tamamlanmaya yakın,
koyulmuş işine, bizi gözlüyor..
oradan bakıyorum sana
parlıyorsun, ışıl ışıl
gözlerim kamaşıyor,
farkına varmam zor olsa da
orada olman gülümsetiyor..

pis dedektif (:

bozuk bi plak gibi takılıp kalalım aynı sözde.
ama lütfen başa sarmayalım bu kez!
temizlemek gerek..
iyice temizlemek gerek..
toz tutmuş yüzeylerini.
dinlemek gerek sonra tekrar.
bizi anlatan herşeyi...

"bırak gitmek çok mu kolay?"

direniş

bulmadık mı sonunda biz bizi?
tadmadık mı yarımda olsa mutluluğu?
neden tamamlamıyoruz bunu?
onca insan varken mutluğu arayan?
neden itiyorz elimizle
ve neden diretiyoruz hala yanlızlığı?
zehir bile olsan bana,
direnirim senin için hala.
bırak ruhunu.
tutma içinde..
gitsin kime giderse..
gitsin!
bak ben burdayım..
ben senin için diretiyorum kendimi,
sense yanlızlık için..
bak ben hala burdayım.
gitmeden gel tut ellerimi
sar bedenine bedenimi..
bak ben hala burdayım.
direnme artık yanlızlığa..

şiir olmayan şey

karartıya yaşamıyoruz, inan.
boşuna değil hiçbir şey
boşu boşuna karşılaşmadık biz
hatırlar mısın?
ne saçmaydı o karşılaşma..
sen başkasına bakıyordun,
bense boş boş bakıyordum dünyaya..
o bile boşuna değilmiş
bak nereden geldik, şimdi neredeyiz..?
kestiremedik hiçbir şeyi..
aldırma o yüzden, bosver dünyaya
sen bana lazımsın daha..

boşuna!

boşuna mı düşer her seferinde bu göz yaşları?
boşana mı döner dünya benim için?
boşuna mı başlar her seferinde aynı sabah?
boşuna mı bekler bu beden o bedeni?
boşuna mıgeçer zaman?
yoksa başa mı döner herşey?

şiir yazsan yine bana?
yapma, lütfen

başka seviyorum seni ben.
sensiz yapamam asla,
ama başka..

bugün çok fazla döktüm derdimi sana..
ama şunu bil.
seni gerçekten seviyorum..
ve seni yanımda istiyorum.

ironi

hayalperest değiliz biz,
hayır.
aslında zor degil kaçıp gitmek gökyüzüne,
neden bilmiyorum
gözüm mü karardı ne..
bi garip yaptın sen beni,
ama biraz zaman ver bize,
birazcık zaman..

*tost yapmayı ögreneyim, olur mu?

uzay

alabilceğimiz herşeyi yanımıza alalım,
yükselelim bulutlara kadar,
geri dönüşün olmadığı bir yere doğru..
korkunu bırak,
beynini bırak,
hislerini bırak,
uçalım maviliklere doğru..
kalbini al yanına,
yanlızca kalbini..

bırakmanı istemeyen ben..

küllerimden doğmaya çalıştım dün,
kapkara bulutlar sardı etrafımı..
ellerimi düğümlediler,
ulaşamadı sana ellerim dün..
bütün gün kalkamadım yatağımdan,
bütün gün bırakamadım kabuslarımı,
bilsen beni, hayaletlerimi..
her yerim tutuklu olmuş,
her yerimle bağımlı olmuşum ait olmadığım bu düzene..
ve tüm bunlara karışman;
kollarımda ölümünü izlememden daha acı..
bırak, tek derdin bir paket sigara olsun,
bırak, hayallerindeki tatlı küçük kız olarak kalayım,
bırak..